Vahki ne vah

beraberinde olmuş, onun başarısı amacıyla elinden gelen her şeyi yapmıştı. Ahmet de Zeynep’e olan sevgisini ve minnettarlığını her fırsatta dile getirirdi. Onların bu kuvvetli bağı, işlerine de yansıyordu.
Bir gün Ahmet, kasabanın en varlıklı ailesinden bir çağrı aldı. Aile, büyük bir balo düzenleyecek ve Ahmet’ten özel bir elbise dikmesini istemişti. Ahmet, bu tür mühim bir vazife amacıyla hem çok heyecanlı hem de biraz gergindi. Zeynep ise ona her vakitte gibi emniyet verici bir gülümsemeyle destek oldu.